Bezoek Pedicure
De pedicure weet als geen ander waar goede voetverzorging aan moet voldoen. Wil je je voeten eens flink verwennen, breng dan eens een bezoekje aan de pedicure. Je krijgt advies over hoe je ongemakken aan de voeten kunt behandelen en hoe je voetproblemen kunt voorkomen. De pedicure haalt onder meer eelt weg, knipt de teennagels, verwijdert likdoorns, geeft voetmassages en brengt een verzorgende crème aan. Na deze verwennerij kunnen je voeten er weer even tegenaan.
Geen voet is hetzelfde. Daarom is het belangrijk dat je de schoenen koopt die bij je voeten passen. Het is best lastig om goede schoenen te kopen. Waar moet je allemaal op letten?
Veterschoenen hebben meestal een betere pasvorm. De veterschoen is stevig te sluiten over de gehele wreef en zorgt ervoor dat je voet vast in de schoen ligt. De veter voorkomt het in- en uitslippen uit de schoen. Heb je een beperkte handfunctie, dan is een klittenbandsluiting een goed alternatief.
Heb je pijnlijke tenen en/of uitsteeksels aan je voet? Dan is het belangrijk dat het bovenleer niet hard is en de schoen geen voelbare naden of stiksels heeft.
Schoenen zijn in allerlei (synthetische) materialen verkrijgbaar, maar leer heeft de voorkeur. Leer zorgt voor een goede ventilatie, laat zich gemakkelijk vormen en is duurzaam.
Voor voldoende stabiliteit mag de hak niet smaller zijn dan de schoen.
Een schoen met een hakhoogte van 2 à 3 cm geeft de meeste steun en zorgt ervoor dat je kuit ontspannen is.
De schoen moet een versteviging rond de hiel hebben, die de hiel ondersteunt en op zijn plaats houdt (contrefort). Let er bij een lage schoen op dat de hiel zo hoog mogelijk door de schoen wordt omsloten en dat de versteviging rond de hiel goed om de voet sluit. Hoe steviger het contrefort, des te minder kans op zwikken van de enkels. De hielomsluiting moet niet met de duim in te duwen zijn.
Bij gevoelige tenen is het lopen op een wat verende rubberzool meestal prettiger. Een rubberzool heeft ook meer grip. De zool van een schoen moet zo soepel zijn, dat een goede afwikkeling mogelijk is. Als je de schoen in de hand hebt, moet je de zool kunnen buigen bij de voorvoet.
De schoen moet over de gehele wreef goed sluiten. Bij een lage schoen geldt dat deze zo hoog mogelijk op de wreef eindigt, zo’n 1 cm voor de buigingslijn. Neem liever geen op de wreef laag uitgesneden schoen. De schoen heeft weinig houvast om de voet waardoor de voet gaat slippen bij de hak. Om dit te voorkomen ben je geneigd een kleinere maat te nemen, waardoor de tenen in de knel komen.
Je schoen moet goed passen in de breedte. In de breedte mogen de tenen en de bal van de voet niet buiten de binnenzool vallen. Ook mogen de tenen de bovenkant van de schoen niet raken. Het kan zijn dat je schoenen moet aanschaffen in een bepaalde wijdtemaat. Met de wijdtemaat wordt aangegeven hoe smal of breed een schoen is.
De tenen moeten in een schoen vrij kunnen bewegen. Er moet voldoende ruimte zijn bij de bal van de voet en bij de tenen, zowel in de breedte, als in de hoogte. Tenen en nagels komen snel in de knel waardoor pijnklachten kunnen ontstaan. De schoen moet ongeveer 1 cm langer zijn dan je langste teen.
De schoen moet de voetholte ondersteunen en zorgen voor de juiste buiging van de voorvoet. Deze versteviging wordt ook wel ‘cambreur’ genoemd.
Overweeg je nieuwe schoenen te kopen, dan kun je dit het beste doen voordat je je nieuwe orthopedische voetbedden of podotherapeutische zolen van OIM Orthopedie hebt ontvangen. Hierbij moeten de nieuwe schoenen uitneembare zolen hebben, zodat deze vervangen kunnen worden door de orthopedische voetbedden of podotherapeutische zolen.
Belangrijk is dat je schoenen een versteviging rond de hiel hebben, hoog op de voet sluiten en goed passen in de breedte en lengte. De schoen moet ook met je orthopedische voetbedden of podotherapeutische zolen diepte hebben, zodat je voet niet uit de schoen slipt.
Er zijn ook sandalen die geschikt zijn voor het dragen van podotherapeutische zolen.
Wanneer een beugel aan je schoen bevestigd wordt, is het belangrijk dat de schoen de voetholte ondersteunt en zorgt voor de juiste buiging van de voetholte (cambreur). Daarnaast moet de schoen een versteviging rond de hiel hebben, die de hiel ondersteunt en op zijn plaats houdt (contrefort).
Wanneer je een spalk in je schoen draagt, is het van belang dat je een schoen hebt met een uitneembare zool en een versteviging rond de hiel. De schoen dient voldoende ruimte te hebben in de hoogte, breedte en lengte en mag dus niet knellen.
Koude voeten, we hebben er allemaal wel eens last van. Heel gewoon, zeker wanneer het buiten koud en nat is en je geen goed schoeisel aan hebt. Maar wanneer je regelmatig koude voeten hebt zonder aanwijsbare reden dan is er wellicht meer aan de hand. Wat kunnen de oorzaken van koude voeten zijn en wat kunnen koude voeten betekenen.
Hoe ontstaan koude voeten?
Bij een dalende lichaamstemperatuur trekken de bloedvaten in je huid samen en stroomt er minder bloed naar de oppervlakte van je lichaam (je huid). Op die manier gaat er minder warmte verloren. Deze verminderde doorbloeding kan dus kou als oorzaak hebben, maar welke aandoeningen kunnen koude voeten veroorzaken?
Oorzaken van koude voeten
Zoals gezegd heeft iedereen wel een last van koude voeten en dat is niets ernstigs. In de sneeuw met slecht schoeisel zal iedereen last krijgen van koude voeten. Maar wanneer er geen aanwijsbare redenen zijn dan is er iets meer aan de hand.
Koude voeten door hart- & vaatziekten
Wanneer je vaak last hebt van zeer koude voeten laat dan eens je bloeddruk meten en je hartfunctie. Deze kunnen de oorzaak van je koude voeten zijn. Oorzaken die de doorbloeding kunnen belemmeren zijn een hoge bloeddruk (hypertensie) een verslechterde doorbloeding, beknelde bloedvaten en aderverkalking.
Koude voeten door perniosis
Perniosis kennen de meeste mensen waarschijnlijk als wintertenen. Bij perniosis gaat er iets mis bij de vaatvernauwing en vaatverwijding van de bloedvaten. Bij de meeste mensen worden de bloedvaten weer snel “normaal” zodra de voeten voldoende verwarmd worden, maar bij perniosis blijven de iets dieper gelegen bloedvaatjes te lang gesloten. De allerkleinste bloedvaatjes reageren hierop door zich maximaal te openen. Met als gevolg erg koude handen en voeten met rode tot donkerblauwe plekken. De plekken gloeien, tintelen, jeuken en doen pijn. Soms ontstaan er blaren, zweertjes of wondjes, die soms als gevolg van een bacteriële infectie kunnen ontsteken. De plekken verdwijnen meestal binnen enkele weken vanzelf weer. De exacte oorzaak van perniosis is helaas nog onbekend. Waarschijnlijk spelen erfelijkheid, roken en het gebruik van bepaalde geneesmiddelen een rol. Een enkele keer wordt de aandoening veroorzaakt door een onderliggende vaataandoening.
Koude voeten door het syndroom van Raynaud
Bij het syndroom van Raynaud verkrampen tijdelijk kleine slagaders waardoor de aanvoer van bloed naar de achter gelegen weefsels, zoals de kleine bloedvaten in de uitstekende lichaamsdelen zoals vingers en soms ook tenen, minder wordt. De kramp van de slagaders duurt niet lang, maar kan wel erg pijn doen. Bij deze aandoening verkleuren de vingers en tenen van wit naar blauwpaars en daarna bij opwarmen naar erg rood. Tijdens het verkleuren kunnen handen en voeten koud aanvoelen en kan het gevoel in je handen en voeten minder zijn.
Koude voeten door Acrocyanose
Acrocyanose is een veelvoorkomende aandoening. En hierbij verkleuren uitstekende lichaamsdelen, waaronder de voeten, blauw en dan voelen ze vaak koud en klam aan. Meestal doet dit geen pijn. Natuurlijk kan het ook gebeuren dat uitstekende lichaamsdelen wat blauw van kleur worden onder normale omstandigheden zoals bij het wandelen in de kou. Maar bij sommige mensen ontstaat dit wanneer ze in een warme omgeving vertoeven. De oorzaak van acrocyanose is nog onduidelijk, maar men denkt dat de meest waarschijnlijke oorzaak is dat door samentrekken van de kleine vaatjes (vasoconstrictie) de uitstekende delen minder goed worden doorbloed.
Koude voeten door een zenuwafwijking
Een zenuwafwijking kan koude voeten veroorzaken waarbij ze enorm koud kunnen aanvoelen terwijl ze niet echt koud zijn. Oorzaken hiervoor kunnen onder andere zijn een beknelde zenuw of een beschadigde zenuw, een slechte doorbloeding, diabetes mellitus, een rughernia of een reumatische aandoening. Er zijn veel meer aandoeningen die de gevoelszenuwen kunnen beïnvloeden en zodoende koude voeten kunnen veroorzaken!
Koude voeten door hormonen
Als je voeten en tenen vaak heel erg koud aanvoelen dan kan dit liggen aan je interne hormoonhuishouding. Je hormonen spelen namelijk een zeer belangrijke rol bij de bloedcirculatie en zenuwwerking. Er zijn allerlei mogelijke oorzaken voor veranderingen in de hormoonspiegels waaronder de puberteit, menstruatie, ovulatie, de pil en een zwangerschap.
Gedurende een zwangerschap verandert er een veel in het lichaam op het gebied van hormonen, voedingsstoffen, bloedcirculatie en fysieke inspanning. Naast de hormonen verandert de bloedsamenstelling en ontstaat er door groeide buik een extra druk op de organen, zenuwen en bloedvaten. Wat kan resulteren in een verslechtering van de doorbloeding van de voeten.
Koude voeten door een traag-werkende schildklier
Een te langzaam werkende schildklier maakt onvoldoende schildklierhormonen aan, waardoor je lichaamstemperatuur daalt. Vaak heb je het overal koud en soms alleen aan je handen en voeten. Andere symptomen zijn een droge, koude en bleke huid, vermoeidheid, traagheid in denken en handelen, obstipatie, overgewicht, hese stem, spierzwakte, kortademigheid, concentratieproblemen en depressie.
Wat kun je doen bij koude voeten?
Koude voeten ontstaan dus door een verslechterde doorbloeding en dat kan vele oorzaken hebben; van hart tot lever, van zenuwen tot bloedvaten, van hormonen tot mineralen, van roken tot overgewicht, van bloedarmoede tot schildklier en van beknelling tot beschadiging. Er is dan ook niet één oplossing voor koude voeten.
Vervolgens kun je dingen doen om je bloedcirculatie extra te stimuleren door mee te bewegen en vaker lopen. Overgaan tot het dragen van wollen of katoenen sokken zal de bloedcirculatie ook verbeteren. Tot slot kunnen regelmatige voetmassages, wisselbaden en het dragen van goed passende (hand)schoenen de klachten verminderen. Wanneer je van de klachten teveel last hebt dan is het raadzaam om even langs de huisarts te gaan.
Bronnen: neuropathie.nu, ocon.nl en nationaalgezondheidsforum.nl
Blaren aan de voeten ontstaan bij ongewone belasting van de huid van de voeten. Door de druk en de wrijving wordt de basis van de opperhuid beschadigd. Vervolgens hoopt zich hier vocht op. Blaren kunnen flinke pijnklachten veroorzaken. Typische situaties waarin blaren zich kunnen ontwikkelen zijn:
Hoe wordt het behandeld?
Kleine intacte blaren geven meestal niet heel veel klachten en behoeven dan ook geen behandeling. Het ontlasten van de huid is vaak voldoende voor een spoedig herstel.
Grote pijnlijke blaren of open blaren moeten wel adequaat verzorgd worden.
Open blaar
Gesloten blaar
Bij grote, pijnlijke blaren die nog gesloten zijn is het mogelijk het blaarvocht weg te laten lopen. Dit vermindert de druk en de pijn. Het is belangrijk om zeer schoon te werken om onnodige infectie van de blaren te voorkomen.
Hoe kunnen (nieuwe) blaren worden voorkomen?
Mits op de juiste manier behandeld zullen blaren vrij snel genezen.
De belangrijkste maatregel die genomen kan worden genomen om te voorkomen dat tijdens marsen of wandelvakanties (nieuwe) blaren ontstaan is het voorkomen dat de voeten vochtig worden door zweet. Draag daarom goed 'ademend' schoeisel, draag absorberende katoenen sokken en behandel de voeten eventueel met een anti-zweet creme of lotion.
Neem in de rugzak ook een 'eerste hulp bij blaren'-setje mee met blaarpleisters, pincet, schaartje, lancetjes, compressen en ontsmettingsmiddel.
Het knippen van je teennagels lijkt een eenvoudige taak. Toch doen veel mensen het niet op de juiste manier. Het gevolg: een ingegroeide teennagel.
Voorkom deze pijnlijke aandoening en knip je nagels met behulp van onderstaande tips:
-Knip je teennagels zodra je onder de douche vandaan komt of uit bad stapt. Je teennagels zijn dan vrij zacht, waardoor het knippen soepeler gaat en je nagels minder kwetsbaar zijn.
-Gebruik geen gewone schaar, de kans dat je jezelf verwond is dan aanzienlijk groter. Gelukkig zijn er speciale nagelknippers- of schaartjes verkrijgbaar bij de drogist of supermarkt. Met een nagelknipper is de kans dat je jezelf bezeert het geringst.
-Knip je teennagels recht af. Zo voorkom je een ingegroeide teennagel.
-Laat de hoekjes van je teennagels voor wat ze zijn. Knip ze niet af. Vind je ze toch te scherp? Vijl dan alleen de scherpe randjes er af.
-Knip je nagels niet te kort. Je nagels moeten ongeveer 1 millimeter boven je teentop uitsteken. Wanneer je nagels te kort zijn kan het zachte gedeelte van de teentop over de teennagel krullen. Het gevolg: een ingegroeide teennagel. Dit kan weer leiden tot een ontsteking.
Schimmelnagels zijn teen- of vingernagels die met schimmel geïnfecteerd zijn.
Schimmelnagels worden ook wel 'kalknagels' genoemd.
Meestal begint de infectie aan de nagelranden die daardoor witgeel, groen of bruin verkleuren. De nagel wordt dik en brokkelig. Soms laat hij gedeeltelijk of helemaal los.
Aan de zijkanten van uw vingers en in uw handpalmen kan wat vervelling met blaasjes ontstaan. Dit is geen schimmel maar een overgevoeligheidsreactie op de schimmelnagels.
Schimmels zitten bij iedereen op de huid en onder de nagelranden. Pas als de schimmel de huid of nagels binnendringt en zich uitbreidt, ontstaat een infectie.
Sommige mensen zijn gevoeliger voor schimmelinfecties, bijvoorbeeld:
Schimmels die schimmelnagels veroorzaken zijn besmettelijk. U kunt de schimmels krijgen via de huidschilfertjes van andere mensen (of van een dier) met een schimmelinfectie. Of de schimmel daadwerkelijk een infectie veroorzaakt is afhankelijk van onder andere uw afweer.
De volgende adviezen helpen de groei van schimmels tegen te gaan en nieuwe schimmelinfecties te voorkomen:
Een vervormde of hinderlijke nagel kunt u met een puimsteen of vijl bijwerken. U kunt dit ook door een pedicure laten doen. Het is niet nodig om de schimmelnagels voor een deel of helemaal te verwijderen.
Op een lelijk verkleurde nagel kunt u eventueel nagellak doen.
Schimmelnagels zijn onschuldig en hoeven maar zelden te worden behandeld. Antischimmelzalven of -crèmes helpen niet bij schimmelnagels.
Geeft de infectie klachten of breidt de infectie zich uit naar het nagelbed? Dan kunt u met uw arts bespreken of antischimmelpillen in uw situatie zinvol zijn.
Antischimmelpillen kunnen helpen, maar helpen helaas niet altijd. Daarnaast kunnen ze veel bijwerkingen hebben. Voor de beslissing om wel of geen antischimmelpillen in te nemen moet u een aantal dingen weten:
Een kuur met antischimmelpillen duurt meestal drie maanden. Als u samen met uw huisarts hiervoor kiest, bespreekt u of u de pillen iedere dag slikt of een week van elke maand (dit heet pulsbehandeling).
Voorbeelden van antischimmelmiddelen zijn:
Itraconazol is een antischimmelmiddel. Het werkt tegen schimmels en gisten (zoals de Candida-gist).
Artsen schrijven het voor bij schimmel- en gistinfecties bijvoorbeeld van de longen, de huid (ringworm, voetschimmel, pityriasis versicolor), nagels (schimmelnagels van de vagina en van de mond en slokdarm (spruw).
Na een kuur met antischimmelpillen duurt het nog enkele maanden voordat de gezonde nagel het aangetaste gedeelte helemaal vervangen heeft. Meestal wachten we negen maanden lang de nawerking van de medicijnen af.
Zijn de schimmelnagels na een jaar nog niet genezen? Dan kunt u bespreken of u een tweede kuur wilt proberen.
Bent u antischimmelpillen gaan slikken? Dan moet u contact opnemen met uw huisarts bij de volgende verschijnselen:
Waarschijnlijk moet u dan met de antischimmelpillen stoppen.
In het kort
Bij een ingegroeide teennagel groeit het puntje van de zijkant van de teennagel in het omliggende nagelbed. Meestal ontstaat dit aan de grote teen. Er ontstaat dan een klein wondje. Vervolgens gaat dit ontsteken. Na een tijdje kan er ‘wild vlees’ ontstaan.
Ingegroeide teennagels komen het meest voor bij jongeren tussen de 15 en 24 jaar.
Bij een ingegroeide teennagel is de grote teen pijnlijk, rood en gezwollen. Als u staat en loopt wordt de pijn erger. Vaak is het dragen van gewone schoenen niet meer mogelijk.
Als u al wat langer een ingegroeide teennagel heeft, kan er door langdurige ontsteking ‘wild vlees’ en pus ontstaan.
Dit zijn mogelijke oorzaken van een ingegroeide teennagel:
Bij pijn, roodheid en/of zwelling van de teenrand langs de nagel kunt u het volgende advies uitproberen: laat de voet 2 keer per dag gedurende 10 minuten weken in warm water. Doe in het warme water een schep inweekmiddel of soda. Of dit advies tot snellere genezing leidt is niet bekend. Sommige mensen vinden het prettig en verzachtend, anderen geven aan dat de huid en het ontstoken gebied er alleen maar weker van wordt.
Draag in ieder geval ruime schoenen of slippers, zodat er geen druk komt op de teen en teennagel.
Bij een ingegroeide teennagel kan de huisarts een watje of een rubber gootje onder de nagel aanbrengen, zodat de nagelpunt over het nagelbed heen groeit. Hij kan het ‘wild vlees’ aanstippen met zilvernitraat. Het is niet bekend of dit echt helpt.
Houdt u klachten en wordt de ontsteking erger, dan kan de huisarts uit twee behandelingen kiezen:
Voor u aan uw teen wordt geopereerd, krijgt u 2 verdovende prikken links en rechts in de basis van de teen. Daarna wordt er een rubberen band of elastiek strak om de teenbasis gebonden om de bloedtoevoer even te stoppen.
Na behandeling van een ingegroeide teennagel mag u de voet normaal gebruiken. U kunt de eerste dagen het beste een ruimere schoen of slipper dragen. Rust is niet nodig. Douchen mag nog niet de eerste 3 dagen.
Heeft u de eerste uren na de ingreep pijn? Of is er veel bloed door het gaas zichtbaar? Dan kunt u de voet het beste hoog leggen. Haal het verband er dan af en doe er nieuw verband omheen.
Na 3 dagen mag u het verband eraf halen. Vaak zit het verband aan de wond vastgeplakt. Dan kunt u met de voet in een lauwwarm badje gaan zitten om het verband los te weken.
De eerste dagen kunt u 1 of 2 keer per dag een pleister op de wond doen. Meestal blijft de wond namelijk nog een tijd vochtig.
Als de nagel rustig blijft en geneest is nacontrole niet nodig.
Neem na behandeling van een ingegroeide teennagel contact op met uw huisarts in deze situaties:
Een droge huid kan leiden tot gebarsten hielen. Een relatief dikke eeltlaag waarin diepe kloven ontstaan. Waardoor roodheid, jeuk of een ontsteking kan ontstaan....
Hoe ontstaan kloven in de hielen?
-Wrijving met de schoenen of sokken kan leiden tot een dikkere eeltlaag en vervolgens kan uitdroging van de huid door water en zeepcontact leiden tot het scheuren van deze eeltlaag.
-Mensen die hun voeten blootstellen aan kou, nattigheid of schurend schoeisel.
-Mensen met aanleg voor eczeem of psoriasis hebben een duidelijk groter risico op het ontwikkelen ervan.
-Mensen met een staand beroep of overgewicht hebben ook vaker last van hielkloven. Er is dan sprake van meer druk op de hielen, omdat deze een groot deel van het lichaamsgewicht dragen.
-Ook diabetes en ouderdom kunnen een rol spelen.
Hoe kan je hielkloven het best behandelen?
-Het vijlen van droge hielen is een effectieve manier on de droge huid te verwijderen. Te veel vijlen of verkeerd vijlen kan er echter ook toe leiden dat kloven openspringen.
-Een droge huid kan je het beste verzorgen door deze goed te hydrateren met een vochtinbrengende creme.
-Draag schoenen en slippers die goed passen.
En een bezoek bij de pedicure verricht wonderen!